Kun je iets vertellen over jouw achterliggende periode bij Bribus?
Eind jaren 90 ben ik begonnen op Expeditie. Daarna heb ik nog in de Productie gestaan en tegenwoordig werk ik halve dagen waarbij ik veel op de heftruck zit. Het bedrijf is zo ontzettend veranderd de afgelopen 20 jaar. Dat kun je je bijna niet voorstellen. Tegelijkertijd zie je ook nog veel bekende gezichten, maar je kunt je voorstellen dat er ook heel veel collega’s bij zijn gekomen.
Nog iets ludieks meegemaakt die afgelopen jaren?
Oh zo veel! Wat me in ieder geval bijgebleven is, is dat een collega eens een complete spaanplaatvracht van de heftruck bovenop een auto liet vallen. Daar wordt wel even over nagepraat kan ik je vertellen. De auto was van een installateur die hier aan het werk was voor een sprinklerinstallatie. Die installateurs hadden het hele terrein vol gezet met eigen auto’s. Dus eigenlijk was het vragen om problemen (knipoog).
Wat heb je nog meer meegemaakt, dat volgens jou Bribus typeert?
Ik weet nog goed dat ik met rugklachten thuis zat. Ik werkte in de Productie, maar dat was voor mijn gezondheid geen succes. De directeur zelf belde mij op en zei: “Eric, kom morgen langs, dan zoeken we ander werk voor jou”. Dat meedenken en het persoonlijke, dat maakt Bribus een sociaal bedrijf in mijn ogen. Verder vind ik het mooi om te zien hoe ruw materiaal dat binnenkomt, omgetoverd wordt tot fantastisch mooie eindproducten. Daar mogen we best trots op zijn!
Het is een sociaal bedrijf.
